بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا تَدَایَنْتُمْ بِدَیْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى فَاکْتُبُوهُ وَلْیَکْتُبْ بَیْنَکُمْ کَاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَلَا یَأْبَ کَاتِبٌ أَنْ یَکْتُبَ کَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْیَکْتُبْ وَلْیُمْلِلِ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ وَلْیَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَلَا یَبْخَسْ مِنْهُ شَیْئًا … ( بقره 282 )
ای اهل ایمان ، چون به قرض و نسیه معامله کنید تا زمانی معیّن ، سند و نوشته در میان باشد ، و بایست نویسنده درستکاری معامله میان شما را بنویسد ، و نباید کاتب از نوشتن خودداری کند ، که خدا به وی نوشتن آموخته پس باید بنویسد ، و مدیون باید مطالب را املاء کند ، و از خدا بترسد و از آنچه مقرّر شده چیزی نکاهد. (ترجمه استاد الهی قمشه ای)