بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَدَايَنْتُمْ بِدَيْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى فَاكْتُبُوهُ وَلْيَكْتُبْ بَيْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَلَا يَأْبَ كَاتِبٌ أَنْ يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْيَكْتُبْ وَلْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَلْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَلَا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئًا … ( بقره ۲۸۲ )
ای اهل ایمان ، چون به قرض و نسیه معامله کنید تا زمانی معیّن ، سند و نوشته در میان باشد ، و بایست نویسنده درستکاری معامله میان شما را بنویسد ، و نباید کاتب از نوشتن خودداری کند ، که خدا به وی نوشتن آموخته پس باید بنویسد ، و مدیون باید مطالب را املاء کند ، و از خدا بترسد و از آنچه مقرّر شده چیزی نکاهد. (ترجمه استاد الهی قمشه ای)